تعاریفی از کارآفرینی دانشگاهی:
1. کارآفرینی دانشگاهی به عنوان فعالیتهای کارآفرینانه شناخته می‌شود که در سرتاسر دانشگاه‌ها گسترش یافته است و در واژه‌هایی از قبیل حق امتیاز، مجوز و شکل‌گیری شرکتهای زایشی اندازه‌گیری شده‌اند (Hulten, 2010).
2. رایت و همکارانش (2007)، کارآفرینی دانشگاهی را توسعه تجاری سازی، فراتر از تمرکز سنتی بر اعطای امتیاز نوآوریها و دارایی های فکری دانسته، و آن را مشتمل بر اقدام به ایجاد شرکت های انشعابی حاصل از فناوری و دانش تولید شده در دانشگاه ها می دانند (Wright et al., 2007).
3. کارآفرینی دانشگاهی فرآیندی است که در درون مرزهای سازمانی دانشگاه اتفاق می‌افتد و آن تسهیل‌کننده و تشویق‌کننده انتقال تکنولوژی دانشگاهی بین دانشگاه و صنعت می‌باشد (Yusof et al., 2012).
منابع:
- Yusof, M., Siddiq, M. S., & Nor, L. M. (2012). Internal factors of academic entrepreneurship: The case of four Malaysian Public Research Universities. Yusof, Mohar, Siddiq, Mohammad Saeed and Mohd Nor, Leilanie, Internal Factors of Academic Entrepreneurship: The Case of Four Malaysian Public Research Universities (2012). Journal of Entrepreneurship, Management and Innovation (JEMI), 8(1), 84-115.
- Wright, M. (2007). Academic entrepreneurship in Europe. Edward Elgar Publishing.
- Hulten, D. G. (2010). A balancing act: Factors behind the formation of academic entrepreneurship. Critical Sociology, 36(4), 521-535.
